Blótað með stæl að Rimum

Þorrablót Svarfdælinga um helgina komst nálægt því að vera uppskrift að fullkominni skemmtun af þessu tagi. Upp úr trogi Grundarbúsins komu kræsingar sem út af fyrir sig hefðu dugað til að bjargað kvöldinu í samkrulli við Kalda af Árskógsströnd og staup af dönsku ákavíti. En svo bættist við þessi líka eðaldagskrá blótsnefndarinnar og verður að segjast að nýskipuð skemmtinefnd blótsins 2008 er ekki öfundsverð að þurfa að toppa grínið þegar hún leggur verk sín í dóm gesta að ári. Svo öllu sé til skila haldið hef ég oft hlegið meira að annál ársins. Á blótinu fyrir tveimur árum stappaði til dæmis nærri því að heilann skorti súrefni til sómasamlegrar starfsemi því linnulausar hláturrokur leyfðu ekki eðlilega öndun á meðan Sölvi á Hreiðarsstöðum flutti helstu tíðindi ársins af álíka virðingu og nærgætni og Ragnheiður Ásta þuldi dánartilkynningar í Útvarpinu. Það gæti enginn farið í föt Sölva í þessum efnum.

 

Mörg fleiri dagskráratriði fyrri blóta eru eftirminnileg en það sem gerði blótið í ár sérstakt var heildarmyndin í suðrænum anda sem sveif yfir borðum. Meira að segja var þorrablótsnefndin uppáklædd sem senjórar og senjórítur suður á Spáni og Hjörleifur í Laugasteini töfraði nautabanatóna úr gítarbelgnum sínum. Það þurfti ekki fingrafarasérfræðing til að sanna að Hjöri hafði líka komið hér og þar að textum sem farið var með í lausu og bundnu máli um kvöldið. Drengurinn sá er auðvitað sérstakt eintak og fyrirbæri.

 

En senuþjófar kvöldsins voru aðrir. Annars vegar Eyþór Ingi Gunnlaugsson, 17 vetra menntskælingur, ríkmannlega búin leiklistargenum enda barnabarnabarn Jóa leikara á Dalvík, eins eftirminnilegasta karakters byggðarlagsins á árumárum. Jói lék til dæmis Grasa-Guddu í Skugga-Sveini betur en nokkurri konu hefur tekist. Afkomandi Jóa sýndi fádæma hæfileika á þorrablótinu. Hann spilaði, söng og sýndi látbragðsleik sem seint gleymist. Með fullri virðingu fyrir öllu og öllum var það samt Steinar frá Ingvörum sem toppaði allt á blótinu með því að syngja um sauðburð í sveitinni á jólanótt: Helg nótt í Helgafelli. Annállinn var vissulega góður í ár en náði ekki alveg hæstu hæðum í sögulegum skilningi. Leiknu atriðin sem með fylgdu voru hins vegar hvert öðru betra, bæði að efni og flutningi. Þau voru hreinlega í sérflokki og jólasálmurinn um lambakónginn í Helgafelli var þar hápunkturinn. Það hefði reyndar ekki þurft annað en þetta eina söngatriði á þorrablótinu til að gera samkomuna eftirminnilega lengi lengi. Augljóst er að Steinar muni hér eftir fara með Helgafellssálminn yfir gangnamönnum í Sveinsstaðaafrétt undir svefninn um ókomin ár og eftir atvikum víðar. Einboðið er líka að sauðburðarsálmurinn verði líka fastur liður í jólamessu á Tjörn.

 

Ýmislegt fleira mætti týna til og það af góðu einu en látum duga að víkja tali að leynigestinum á ballinu. Það reyndist vera sjálf Helena Eyjólfsdóttir. Hún gekk liðs við tvo Siglfirðinga til að sjá  blótsgestum fyrir dansmúsik og þrenningin sú varð brátt næstum því jafn heilög og helga nóttin í Helgafelli forðum. Helena hefur engu gleymt og sagðist undir morgun ekki hafa skemmt sér jafnvel á balli svo árum  skiptir. Sama sögðu sveittir Svarfdælingar.

 

Þetta var sum sé afskaplega skemmtileg og uppbyggileg samkoma í alla staði og nauðsynlegt að vera vel á sig kominn, bæði líkamlega og andlega, til að standa hana skammlaust til enda. Það tókst, þökk sé slímsetu í heitum potti Grundarbænda. Uppbyggingarstarfið hófst strax á föstudagskvöldið í frosti og beljandi sviptivindum í Svarfaðardal svo við lá að þakplötur losnuðu af húsum og dráttarvélar færðust úr stað á hlaðinu. Öldurót myndaðist  í pottinum, vatnið kólnaði og bjórbaukar fuku af pottbarminum um leið og komið var niður í þá miðja.

 

Æskilegt væri að Veðurstofan gæfi út stormviðvörun fyrir bændur og búalið á pottabæjum á þorranum:

• Ef spáð er allt að 5 metrum á sekúndu er óvarlegt að leggja frá sér tómann bauk á pottbarminn.
• Ef spáð er 10 metrum á sekúndu er hætta á að baukurinn fjúki ef hann er ekki að minnsta kosti hálfur.
• Ef spáð er 20 metrum á sekúndu og þar yfir er ráðlegt að drekka hratt og vel og láta baukinn aldrei frá sér nema tæmdur hafi verið.

Þessa viðmiðun tileinkuðum við Friðrik Grundarbóndi okkur fljótt og vel í rokinu um helgina. Árangurinn varð í samræmi við það.

Athugasemdir

[Jóhann Ólafur (IP-tala skráð) 6.2.2007 kl. 23:06]

Heyr, heyr! Vorum líka á þorrablóti Svarfdælinga og skemmtum okkur konunglega. Væri ekki ráð að ættleiða Helenu Eyjólfs?
En hvernig er það - varð ekki Álftlendingur hálf kvefaður á þessu innvortis og útvortis pottsulli kvöldið fyrir þorrablót svo við lá áfengislystarleysi á blótinu sjálfu?

Jóhann Ólafur & Katrín - Eyjafjarðarsveit

[Guðný Anna Arnþórsdóttir, 10.2.2007 kl. 14:07]

Frábær lýsing. Takk, takk!