Skammarleg framkoma þjálfara

Atvik á knattspyrnuvelli Eskfirðinga í gærmorgun situr í mér. Þar var ég staddur sem fylgifiskur Víkingsdrengja í úrslitarimmu Íslandsmóts 5. flokks drengja í fótbolta. Í fjórðungsúrslitum áttust samtímis við Víkingur og Völsungur á Húsavík á helmingi vallarins en við hliðina HK úr Kópavogi og Þór á Akureyri. Það fór ekki fram hjá okkur við hliðarlínuna að talsvert gekk á strax á upphafsmínútu leiks HK og Þórs. Strákur úr HK fékk boltann langt úti á velli strax í upphafi leiksins, þrumaði yfir völlinn og skoraði. Þá var komið að þætti þjálfara Þórs. Sá náungi hafði reyndar vakið athygli annarra á sérkennilegum skapsmunum sínum fyrir leikina með því að heimta að fá að spila hinum megin á vellinum en þjálfarar annarra liða sáu enga ástæðu til að taka þátt í slíkum sálfræðihernaði og þar við sat. Þegar hins vegar HK hafði skorað gekk Þórsþjálfarinn af göflunum og kenndi öskrandi einum liðsmanni sínum um að bera ábyrgð á að liðið fékk á sig mark. Hann tók drenginn út af og setti ekki inn á aftur það sem eftir lifði leiks! Aumingja drengurinn mátti því dúsa utan vallar allan leikinn og leið auðsjáanlega afar illa.

Mig varðar ekkert um hverjir þjálfa hjá Þór, hvernig þeir haga sér og hvernig þeir eru andlega innréttaðir. Hins vegar var þetta atvik umtalað fyrir austan í gær, enda sem betur fer einsdæmi að menn verði vitni að slíkum skepnuskap þjálfara í barna- og unglingastarfi í íþróttum. En þegar mannýg naut ganga laus innan um börn og unglinga ber að segja frá og vara við - einkum og sér í lagi nú á haustdögum þegar félögin eru að festa sér þjálfara til næstu leiktíðar.