Rós í hnappagat markaðsfólks Icelandair

Góublót klámiðnfræðinga í Reykjavík hlýtur fyrst og fremst að vera til marks um ágætis árangur markaðssóknar Icelandair á erlendri grundu. Boðskapurinn í auglýsingum frá þessu fyrirtæki erlendis verður ekki misskilinn: Reykjavík er lostaborg með dillandi næturlífi, svellandi djammi og léttgirtum konum. Fengitíðin er viðvarandi ástand, amen og hallelúja. Að maður nú ekki tali um hvað bíður útlendra fola í Bláa lóninu. Ég minnist teiknimyndbands á útlensku frá þessu óskabarni þjóðarinnar í fluginu þar heldur betur var nú frygð og fjör í hitaveituvatni Suðurnesjamanna. Hvar annars staðar ættu alþjóðlegir iðnjöfrar í klámframleiðslu að koma saman á árshátíð en einmitt á Íslandi þar sem sjóðandi girndin bíður á hverju götuhorni? Svo talar borgarstjórinn um að klámblótið eyðileggi markaðsstarf Reykjavíkurborgar, ríkisstjórnarfundur er tekinn í klámspjall og heilu stjórnmálahreyfingarnar heimta að samkoma klámjöfranna verði bönnuð! Halló, halló! Hér eru nektar- og klámbúllur starfandi, hér er vændi og allur pakkinn. Hér er djammið og djúsið, samanber ötult kynningarstarf Icelandair erlendis. Rökréttast væri því að menn breiddu út faðminn og fögnuðu góðum gestum í mars. Klámfólkið verður ekki búið að vera hér lengi þegar því finnst það hreinlega vera eins og heima hjá sér. Til þess er leikurinn líka gerður þegar helgardvöl í Reykjavík er kynnt sem ein allsherjar brundtíð.