Bláfjallapáskar

Páskafríið er samfelld sælutíð fyrir þá sem vilja og geta notið dýrðarinnar í skíðalöndum Reykvíkinga, Bláfjöllum. Aldrei verður gengið að því sem gefnum hlut að veður og færi séu eins og best verður á kosið alla þessa frídaga en þannig verður það í ár.

Hið eina sem klikkar eru lyfturnar einmitt þegar mest á reynir. Sú nýjasta, stólfalyftan fína í Kóngsgili,  bilaði í gær og var aldveg úr leik í dag. Önnur diskalyftan ofan við Ármannsskálann var úr leik stóran hluta dags í dag vegna bilunar og tengilyftan við Framsvæðið hreyfðist hvorki í gær né í dag. Þegar mannmargt er í fjallinu verða biðraðir að vonum langar við þær lyftur sem brúkhæfar þegar sú afkastamesta í Kóngsgili biluð. Samt gekk lífið sinn gang en vitaskuld er skemmtilegra að verja tímanum í brekkum en í biðröðum niðri á jafnsléttu.

Séra Pálmi Matthíasson hélt uppteknum hætti og efndi til helgistundar við Bláfjallaskálann kl. 13 eins og hann hefur gert alla páskadaga frá árinu 1990. Hann var með söngfólk og undirleikara með sér og þessi samverustund er orðin hluti af tilveru margra Bláfjallagesta um páska. Reyndar er það svo að sumir koma eingöngu í Bláfjöllin á páskadegi til að hlýða á séra Pálma og dæmi reyndar um fólk sem sækir þessa helgu stund um langan veg. Þannig var þarna kona í dag sem kvaðst hafa komið alla leið frá Kaliforníu til að fá andlega páskaupplyftingu þarna við skíðaskálann. Bláfjallasókn er því farin að teygja sig um lönd og álfur.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Hádegissnarl við Bláfjallaskála á föstudaginn langa og viðgerð á diskalyftu á páskadag (efri mynd)